میخک
خاستگاه میخک، کشور اندونزی است و ریشه آن به کشورهای آسیایی دیگری مانند پاکستان و هند هم میرسد. این گیاه در شرق آفریقا هم میروید. از این گیاه به عنوان ادویه در غذاهای آسیایی مختلف مثل سوپ، آش، انواع خوراک گوشت، غذاهای برنجی، سُسها و… استفاده میشود. ادویه میخک با خشک کردن غنچههای درخت آن به دست میآید. ادویه میخک هم مانند ادویههای دیگر، نخستین بار از کشورهای آسیایی به نقاط دیگر دنیا ارسال شده است. قدمت این گیاه و ادویه آن به قرنهای ۱۳ و ۱۴ میلادی بازمیگردد؛ یعنی زمانی که از اندونزی به ایران، هند، چین، آفریقا و اروپا صادر میشد. قیمت میخک در آن زمان بسیار زیاد بود و به همین خاطر رقابت شدیدی میان کشورهای مختلف برای انحصاری کردن تولید درگرفته بود.
تحریک دستگاه گوارش و کمک به هضم غذا و متابولیسم
کاهش درد دندان
درمان سرفه
کاهش استرس و آرام کردن تنشهای روانی
میخک درمان کنندهی سرطان است
مزاج آن گرم و خشک است.
میخک معمولاً به عنوان یک ادویه آشپزخانه و در ترکیب با فلفل، دارچین و زردچوبه و سایر ادویهها برای تهیه پودر ادویه کاری، مورد استفاده قرار میگیرد.
از روغن میخک نیز در تولید عطرها، صابونها و یا به عنوان ماده طعم دهنده در لوازم پزشکی و دندانپزشکی استفاده میشود.